Bilindiği üzere, 6245 sayılı Harcırah Kanununun “Muvakkat vazife harcırahı (Yol masrafı ve yevmiye)” başlıklı 14. maddesinde; bu kanun kapsamındaki kurumlara ait bir görevin yapılması amacıyla geçici olarak yurt içinde veya yurt dışında başka bir yere gönderilenlere, geçici görev harcırahı olarak yol gideri ile yevmiye verileceği ve hamal (Cins ve adedi beyannamede gösterilmek suretiyle) bagaj ve ikametgah veya görev yeri ile istasyon, iskele veya durak arasındaki nakil vasıtası giderlerinin de ayrıca ödeneceği hükme bağlanmıştır. Bu hükme göre, geçici görev yolluğu memur veya hizmetlinin bir görevin yapılması amacıyla “geçici” olarak başka bir yere gönderilmesi nedeniyle, asli görev yerinde yapmak zorunda olmadığı taşıt giderleri, yeme ve yatma ücretleri gibi bazı zorunlu giderlere karşılık verilmektedir.
Aynı Kanunun 42’inci maddesinde ise, geçici bir görevle başka bir yere gönderilenlere, görev mahalline varış tarihinden itibaren, yurt içinde bir yıllık dönem zarfında aynı yerde, aynı iş için ve aynı şahsa 180 günden fazla gündelik verilmeyeceği, ilk 90 gün için tam, takip eden 90 gün için 2/3 oranında gündelik ödeneceği, geçici görevlendirmelerde meydana gelecek ara vermelerin bu müddetleri veya gündelikleri arttırmaya neden olamayacağı hükümlerine yer verilmiştir. Öte yandan, 6245 sayılı Kanununun 10’uncu maddesinde, Yurt içinde veya yurt dışında görev yapmakta iken yurt içinde veya yurt dışındaki sürekli bir göreve naklen atanan ya da yabancı ülkelerdeki memuriyet merkezi değiştirilen memur ve hizmetlilere yeni görev yerlerine kadar sürekli görev yolluğu ödeneceği belirtilmiştir. Ancak, daimi nitelikteki görevlerin, başka yerdeki kadrolarda istihdam edilen personelin süresiz veya uzun süreli olarak geçici görevlendirilmeleri suretiyle yürütülmesinin, bu şekildeki görevlendirilmelerin ise bir yılı aşacak şekilde uzun bir süreyi kapsaması karşısında bu görevlendirmelerin, 6245 sayılı Kanunun 14’üncü maddesinde düzenlenmiş olan “geçici görevlendirme” ile bir ilgisinin bulunmadığı ve bu şekilde görevlendirilenlerin yukarıda belirtilen ek giderlere katlanmalarının da söz konusu olmadığı değerlendirilmektedir.